yi ge yue zai Beijing (één maand in Beijing)
Door: HannahinBeijing
Blijf op de hoogte en volg Hannah
04 November 2011 | China, Beijing
De tijd vliegt, mijn eerste maand in Beijing is alweer bijna voorbij.
Vorig weekend zijn mijn klasgenoten weer naar huis vertrokken. Aan de ene kant heel erg jammer, omdat ik nu niemand heb om 's ochtends even mijn verhaal aan kwijt te kunnen en om 's middags mee de hort op te gaan, maar aan de andere kant is het denk ik ook goed om nu zelf dingen en plekken te gaan ontdekken. Daarnaast gaat het met mijn Chinese 'privé-lessen' wel heel snel nu, maar daarover later meer.
Eerst nog even wat over mijn derde week, toen Nicolet er nog was. Haar laatste week hebben we wat rustiger aangedaan, wel nog wat dingen bezocht en vooral nog voor souvenirs gewinkeld. Gelukkig heb ik wat foto's van haar blog kunnen pikken, zodat ik toch nog wat heb om te laten zien (ik vergeet nog steeds foto's te maken).
Ondanks dat ik vorig weekend dacht dat dit een moeilijke week zou worden, viel het erg mee. Ik had zondag, de eerste dag waarop ik helemaal niks te doen had (ik heb de hele dag in mijn pyjama gelopen, kleren gewassen, mijn kamer schoongemaakt en films gekeken) al wat gegoogled naar leuke plekken die ik in de middagen zou kunnen bezoeken, maar door spontane acties, is daar nog niet heel veel van terecht gekomen, wat natuurlijk helemaal niet erg is.
Nou ben ik maandag na de les naar het metrostation bij mijn huis gereisd, maar omdat ik tot nu toe alleen het stuk van het station naar mijn huis heb gezien ben ik een stuk door de buurt gaan lopen. Wat eigenlijk niet zo interessant was. Eigenlijk alleen maar huizen. Oh en een fitnesscenter, en een bilingual kindergarten. En veel taxi's met slapende chauffeurs langs de weg.
Wel zit er op 10 minuten lopen een winkelcentrum met een Nike winkel, Kappawinkel, Crocswinkel, Watson's (drogisterij waar ze alles verkopen waarvan ze in nederland zeiden dat dat niet in China te krijgen zou zijn!) en een Starbucks. Op een paar mensen in de Starbucks (in het Chinees zeggen ze 'Xing-ba-ke') na was er helemaal niemand. Ik heb een paar uur bij Starbucks gezeten, huiswerk gemaakt en een blueberry muffin gegegeten.
Dinsdag na de les ben ik op zoek gegaan naar 'The Bookworm' een café/bibliotheek/boekwinkel. Ik had op internet gelezen dat het heel moeilijk te vinden was, maar op de website vond ik een routebeschrijving, waar ik foto's van heb gemaakt (ik voelde me maar een klein beetje een sukkel). Uiteindelijk had ik het met behulp van mijn foto's heel snel gevonden, en heb ik daar uitgebreid gelunched (met een broodje brie, mijn eerste kaas in 3,5 week!) en heb ik de rest van de middag daar gespendeerd door een beetje te om me heen te kijken, huiswerk te maken en de boeken te bekijken, ze verkopen zelfs moleskines.
Woensdag (weer na de les, die nu elke dag om 12:15 afgelopen zijn) ben ik wezen lunchen met Christine, een Duitse jonge vrouw en mijn enige schoolgenoot op dit moment. Zij spreekt al goed Chinees en is hier nu 3 maanden. Volgende week gaat vertrekt ze, en dan ben ik waarschijnlijk de hele winter de enige student op Easyou. Christine heeft me wat plekken laten zien in de wijk Sanlitun, waar ook The Bookworm zit. In Sanlitun zitten veel ambassades en daardoor lopen er ook heel veel 'foreigners' rond, en zijn er veel Westerse restaurants en winkels te vinden. De prijzen zijn hier ook wat hoger, maar het is wel één van de weinige plekken in Beijing waar je goeie pizza , pasta, burritos etc. kunt krijgen.
Nou moet ik zeggen dat ik tot nog toe (op een paar keer smokkelen na) nog niet heel veel niet-Chinees eten heb gegeten. De afgelopen week zijn we bijna elke dag uiteten geweest met James, Julia, en steeds weer andere vrienden, zakenrelaties en familie, soms ook gemixt. Het is zo leuk om steeds weer nieuwe mensen te ontmoeten en nieuwe dingen te proeven. Gisteren hebben we weer hotpot gegeten, en mochten we zelf de 'catfish' uitzoeken die 10 minuten later in stukken op tafel lag. Ik moet wel toegeven dat ondanks ik veel probeer, ik toch sommige dingen oversla (denk aan bijv. maag, hart, huid en bloed van verschillende dieren).
Ook gisteren zijn Christine en ik weer samen gaan lunchen hebben plannen gemaakt voor komend weekend. We gaan namelijk op 'weekendtrip' naar Shanhaiguan. Een dorpje op ongeveer 300 km afstand van Beijing. Morgenochtend nemen we de trein en 2,5 uur later zullen we aankomen. Shanhaiguan is een populair dorp, omdat de Chinese muur er in zee eindigt, wat er heel mooi uit moet zien. We zullen er ook overnachten en dan zondagmiddag weer naar huis gaan.
Vanaf maandag krijg ik les van een nieuwe lerares die me dan twee weken lang heel veel karakters gaat leren lezen en schrijven. Ook gaat ze me helpen met mijn uitspraak, want dat vind ik tot nu toe het aller- allermoeilijkste. Elke les doen Jerry en ik een hoofdstuk, en we gaan, naar zijn zeggen, supersnel door de stof heen. Dat wil zeggen, elke dag ongeveer 25 nieuwe woorden (die ik heus niet allemaal onthou, maar door te herhalen gaat het steeds beter), nieuwe grammaticaregels en een tekst/conversatie waarin ze allebei terugkomen. Elke les moet ik die tekst hardop voorlezen, en ik vind het verschrikkelijk frustrerend dat ik tijdens het lezen al merk dat ik heel erg veel gewoon fout zeg, en mezelf ook niet goed kan corrigeren, terwijl uitspraak bij andere vreemde talen nooit een probleem zijn geweest. Volgens Jerry, en dat geloof ik dan maar, zal ik binnen een paar weken de tonen onder de knie krijgen.
Tot zover mijn nieuwe ervaringen in Beijing, ik heb het nog steeds heel erg naar mijn zin, maar mis thuis soms toch wel behoorlijk. Zoals Hannah afgelopen week zo lief en treffend mailde (en ik zal je heel gauw terugmailen!), dat ik nu in Beijing zit, Josephine in Parijs en zij in Amsterdam-Noord, en dat ze besefte dat iedereen nu echt zijn eigen weg is gegaan, en dat dat natuurlijk heel goed is, maar soms ook wel moeilijk.
Veel liefs, Hannah
Vorig weekend zijn mijn klasgenoten weer naar huis vertrokken. Aan de ene kant heel erg jammer, omdat ik nu niemand heb om 's ochtends even mijn verhaal aan kwijt te kunnen en om 's middags mee de hort op te gaan, maar aan de andere kant is het denk ik ook goed om nu zelf dingen en plekken te gaan ontdekken. Daarnaast gaat het met mijn Chinese 'privé-lessen' wel heel snel nu, maar daarover later meer.
Eerst nog even wat over mijn derde week, toen Nicolet er nog was. Haar laatste week hebben we wat rustiger aangedaan, wel nog wat dingen bezocht en vooral nog voor souvenirs gewinkeld. Gelukkig heb ik wat foto's van haar blog kunnen pikken, zodat ik toch nog wat heb om te laten zien (ik vergeet nog steeds foto's te maken).
Ondanks dat ik vorig weekend dacht dat dit een moeilijke week zou worden, viel het erg mee. Ik had zondag, de eerste dag waarop ik helemaal niks te doen had (ik heb de hele dag in mijn pyjama gelopen, kleren gewassen, mijn kamer schoongemaakt en films gekeken) al wat gegoogled naar leuke plekken die ik in de middagen zou kunnen bezoeken, maar door spontane acties, is daar nog niet heel veel van terecht gekomen, wat natuurlijk helemaal niet erg is.
Nou ben ik maandag na de les naar het metrostation bij mijn huis gereisd, maar omdat ik tot nu toe alleen het stuk van het station naar mijn huis heb gezien ben ik een stuk door de buurt gaan lopen. Wat eigenlijk niet zo interessant was. Eigenlijk alleen maar huizen. Oh en een fitnesscenter, en een bilingual kindergarten. En veel taxi's met slapende chauffeurs langs de weg.
Wel zit er op 10 minuten lopen een winkelcentrum met een Nike winkel, Kappawinkel, Crocswinkel, Watson's (drogisterij waar ze alles verkopen waarvan ze in nederland zeiden dat dat niet in China te krijgen zou zijn!) en een Starbucks. Op een paar mensen in de Starbucks (in het Chinees zeggen ze 'Xing-ba-ke') na was er helemaal niemand. Ik heb een paar uur bij Starbucks gezeten, huiswerk gemaakt en een blueberry muffin gegegeten.
Dinsdag na de les ben ik op zoek gegaan naar 'The Bookworm' een café/bibliotheek/boekwinkel. Ik had op internet gelezen dat het heel moeilijk te vinden was, maar op de website vond ik een routebeschrijving, waar ik foto's van heb gemaakt (ik voelde me maar een klein beetje een sukkel). Uiteindelijk had ik het met behulp van mijn foto's heel snel gevonden, en heb ik daar uitgebreid gelunched (met een broodje brie, mijn eerste kaas in 3,5 week!) en heb ik de rest van de middag daar gespendeerd door een beetje te om me heen te kijken, huiswerk te maken en de boeken te bekijken, ze verkopen zelfs moleskines.
Woensdag (weer na de les, die nu elke dag om 12:15 afgelopen zijn) ben ik wezen lunchen met Christine, een Duitse jonge vrouw en mijn enige schoolgenoot op dit moment. Zij spreekt al goed Chinees en is hier nu 3 maanden. Volgende week gaat vertrekt ze, en dan ben ik waarschijnlijk de hele winter de enige student op Easyou. Christine heeft me wat plekken laten zien in de wijk Sanlitun, waar ook The Bookworm zit. In Sanlitun zitten veel ambassades en daardoor lopen er ook heel veel 'foreigners' rond, en zijn er veel Westerse restaurants en winkels te vinden. De prijzen zijn hier ook wat hoger, maar het is wel één van de weinige plekken in Beijing waar je goeie pizza , pasta, burritos etc. kunt krijgen.
Nou moet ik zeggen dat ik tot nog toe (op een paar keer smokkelen na) nog niet heel veel niet-Chinees eten heb gegeten. De afgelopen week zijn we bijna elke dag uiteten geweest met James, Julia, en steeds weer andere vrienden, zakenrelaties en familie, soms ook gemixt. Het is zo leuk om steeds weer nieuwe mensen te ontmoeten en nieuwe dingen te proeven. Gisteren hebben we weer hotpot gegeten, en mochten we zelf de 'catfish' uitzoeken die 10 minuten later in stukken op tafel lag. Ik moet wel toegeven dat ondanks ik veel probeer, ik toch sommige dingen oversla (denk aan bijv. maag, hart, huid en bloed van verschillende dieren).
Ook gisteren zijn Christine en ik weer samen gaan lunchen hebben plannen gemaakt voor komend weekend. We gaan namelijk op 'weekendtrip' naar Shanhaiguan. Een dorpje op ongeveer 300 km afstand van Beijing. Morgenochtend nemen we de trein en 2,5 uur later zullen we aankomen. Shanhaiguan is een populair dorp, omdat de Chinese muur er in zee eindigt, wat er heel mooi uit moet zien. We zullen er ook overnachten en dan zondagmiddag weer naar huis gaan.
Vanaf maandag krijg ik les van een nieuwe lerares die me dan twee weken lang heel veel karakters gaat leren lezen en schrijven. Ook gaat ze me helpen met mijn uitspraak, want dat vind ik tot nu toe het aller- allermoeilijkste. Elke les doen Jerry en ik een hoofdstuk, en we gaan, naar zijn zeggen, supersnel door de stof heen. Dat wil zeggen, elke dag ongeveer 25 nieuwe woorden (die ik heus niet allemaal onthou, maar door te herhalen gaat het steeds beter), nieuwe grammaticaregels en een tekst/conversatie waarin ze allebei terugkomen. Elke les moet ik die tekst hardop voorlezen, en ik vind het verschrikkelijk frustrerend dat ik tijdens het lezen al merk dat ik heel erg veel gewoon fout zeg, en mezelf ook niet goed kan corrigeren, terwijl uitspraak bij andere vreemde talen nooit een probleem zijn geweest. Volgens Jerry, en dat geloof ik dan maar, zal ik binnen een paar weken de tonen onder de knie krijgen.
Tot zover mijn nieuwe ervaringen in Beijing, ik heb het nog steeds heel erg naar mijn zin, maar mis thuis soms toch wel behoorlijk. Zoals Hannah afgelopen week zo lief en treffend mailde (en ik zal je heel gauw terugmailen!), dat ik nu in Beijing zit, Josephine in Parijs en zij in Amsterdam-Noord, en dat ze besefte dat iedereen nu echt zijn eigen weg is gegaan, en dat dat natuurlijk heel goed is, maar soms ook wel moeilijk.
Veel liefs, Hannah
-
04 November 2011 - 15:45
Josephine:
Hoi lieve Hannah,
erg fijn dat het toch allemaal zo goed gaat, ook nu je een beetje alleen bent.
Hier in Parijs is het allemaal erg Frans. Ik was om half 4 eventjes klaar met castings -ik heb er zo nog eentje om 6 uur- en ben weer eventjes naar le apartment gelopen. LANGS DE HEMA. Ja, dat was erg leuk om te zien, ik werd helemaal bij toen ik het bordje zag hangen. Het is niet zo'n grote hema, maar het leuke is dat de meeste producten aangekondigd worden met hun Nederlandse naam, zoals de "gesneden ontbijtkoek" die ik heb gekocht.
Verder gaat alles hier goed, het is wel enorm wennen dat ik nu echt helemaal alleen hier zit. Had ik in London natuurlijk ook wel, maar nu moet ik ook zelf mijn eten etc verzorgen.
Heel veel plezier op je weekendtrip, en maak foto's als een chinees Hannepan!
Salut xxxxxxxx -
04 November 2011 - 15:47
Alex:
Gelukt met je stukje schrijven zie ik! Leuk om te lezen ;)
Ik zal Tessa wel even zeggen dat ze veel moet Skypen
x -
04 November 2011 - 20:42
Ralph En Berthe:
Hoi Hannah,
je beschrijft zo leuk hoe het met je gaat en wat je doet, het is alsof we er zelf bij zijn!
Heel veel plezier dit weekend en tot snel!!
KUS uit Amsterdam X -
04 November 2011 - 22:15
Joeri Uit Texel:
Hoi Hannah!
Ik vind het zo leuk voor je dat het allemaal goed gaat in China. Het lijkt me echt een geweldig avontuur om een beetje door zo'n vreemde stad te struinen. Echt super dapper van je dat zo'n hele reis onderneemt. Dat met de taal komt wel goed hoor, ik heb nu een Italiaanse uitwisselingsstudente in mijn klas zitten en ik ben echt verbaasd hoe goed Nederlands ze al kan spreken in 2 maanden tijd.
Het eten ziet er echt zo lekker uit! Er is gisteren een soort van sushi-tent 1 minuut van mijn huis geopend, dus nu kan ik ook Chinees eten op dit eiland. Onee, shit, sushi is Japans. Thee is daar volgens mij ook heel lekker. Ik vond het leuk om al je stukjes te lezen en doe maar de groetjes aan al die kleine, gele, gekke mensjes om je heen.
Groetjes Joeri -
07 November 2011 - 19:49
Yvonne Maijenburg:
hoi Hannah,
wat schrijf je ontzettend leuk
en wat een indrukken doe je daar op,en dan alweer een maand in china!
ik lees met veel plezier je reisverslagen,zo leuk om te weten hoe het jou daar vergaat.
hier alles goed geen gekke dingen in de hema alles is nog hetzelfde,nog niets veranderd hahaha
nog steeds een hoge werkdruk,maar daar heb jij geen last van daar in china
groetjes Yvonne -
07 November 2011 - 22:19
Annette:
Hoi Hannah,
Even nog een kort berichtje voordat ik naar bed ga. De tijd achter de computer gaat altijd zo snel. Leuk om weer een uitgebreid verhaal van je avonturen te lezen. Ben benieuwd hoe je weekend trip is verlopen. Lijkt me heel bijzonder de muur die uitkomt in de zee. Heb je nu wel foto's genomen? Hoorde van oma en Ellen dat jullie geskypt hebben, zo houd je toch goed contact met het thuisfront, maar kan me goed voorstellen dat je ze soms behoorlijk mist. Echter over een aantal weken zie je Ellen alweer en mij ook. Het wordt nu tijd dat ik mijn visum ga aanvragen. Dan komt de reis alweer een stapje dichterbij. Het is vandaag al over 7 weken. Denk daar maar aan als je af en toe heimwee hebt. Veel plezier en tot de volgende keer,
lieve groet Annette -
08 November 2011 - 20:51
Ronald En Christel:
Hoi Hannah,
Weer een leuk stukje.
Eerst ff bijkomen van de eerste (hectische) weken en dan nu meer grip op je eigen ding.
Gelukkig naast de lessen tijd om op regelmatig ontdekkingstocht te gaan.
En zo je plekjes te vinden waar je ook wat rust kunt vinden om te leren of gewoon te lezen en wat te eten. Ook mensen kijken blijft een leuke bezigheid.
De lessen die je nu krijgt lijken toch wel een pittige uitdaging, hopelijk krijgt Jerry gelijk en krijg je snel de juiste toon te pakken.
We zijn benieuwd naar je verslag over Shanhaiguan. We hebben het op het internet opgezocht en dat ziet er wel apart uit. De muur stopt gewoon in zee.
Groetjes uit Ede
XXX
PS: We gaan nu ff een broodje KAAS uit de oven eten. -
09 November 2011 - 15:53
Marianne Jan:
Lieve Hannah,
Wat goed dat je nu ook in je eentje zoveel onderneemt.
Ach en je moet maar denken dat als je de weg kwijtraakt,
je dan gewoon de goede richting in het chinees kunt vragen,haha!!
Zaterdag gaan Jan en ik hotpot eten bij mijn broer en schoonzus,gewoon in Zeeland.
We zullen dan extra aan je denken!
Heel veel plezier aan het einde van de muur en.....vergeet geen fotootjes te
maken!
Liefs JaMa. -
10 November 2011 - 12:51
OMA L:
Lieve Hannah Wat fijn om weer iets van je te horen,(lezen) Het is iedere keer een feestje om je avonturen mee te beleven.En je ontdekt steeds weer nieuwe dingenHet lijkt me super om die gigantische muur bij zee te zien Ik heb net als Ronald ook de afbeeldingen op internet opgezochtTrouwens als ik die enorme hoogtes en vele trappen zie om dit te kunnen zien zou dat echt wel iets voor Ronald en Christel zijn Zij houden erg van pittige wandelingen Ze hebben prachtige foto's uit Spanje elk jaarHet lijkt mij fantastisch om te zien Maar dan met een helicopterJe hebt ook een Starbuck ontdekt Nu dat is inderdaad erg relaxt om daar je huiswerk te maken onder het genot van een beker koffie. In Istanbul heb ik daar ook veel zitten lezen By the way Men beweert dat Turks de moeilijkste taal is Maar ik denk toch dat Cinees het wint Populair gezegd:een spraakgebrek Wat het zo vreselijk moeilijk maakt zijn die tonemarks maar ik weet zeker dat je het wel te pakken krijgt Aan alles is te merken dat je een doorzettertje bent.O ja je ontdekte ook nog een fitnesscentrum Ben je nog van plan om te gaan sporten?En Kun jij daar ook fietsen of is dat te druk?In de krant lees ik elke dag hoe het weer is in Peking. Als zij gelijk hebbenschijnt bij jou de zon vandaag Het is hier de laatste tijd mooi herfstweer geweest Maar gisteren en vandaag erg mistig Ergaan ook geruchten dat het ook weer een strenge winter wordt Het weekend wordt al erg koud!!Heb je al een winterjas gekocht?Nu ga ik stoppen Het is hier nu 1 uur 30 dus heb je denk ik je avondeten al op Het was zeker weer jaloersmakend lekker Misschien lees je mijn brief nog vandaag Je skypet zeker regelmatig met thuis Nou liefje Ik hoop weer binnenkort van je te horen Tussen haakjes je zult wel erg moe zijn geweest na de eerste weken Oke Nu (soms)het echte werk.Dikke kus en een knuffel van Oma Je kunt al bijna af gaan tellen Mama komt al over 6 of 7 weken Dag hoor tot horens.Fijn dat je vrienden regelmatig schrijven hè?l -
10 November 2011 - 14:49
Ralph:
Hi HAnnah,
En? Ben je nog onder water gedoken om te kijken of de muur nog doorloopt? En was het zo indrukwekkend als aan je verteld was?
Fijn om te lezen dat je het zo naar je zin hebt. Dat je aan de andere kant ook dat gemis van thuis voelt hoort er waarschijnlijk bij met zo'n avontuur als dit. Je begint langzamerhand in de normale kadanz terecht te komen na die zeer drukke begin periode en dat geeft je weer de tijd om na te denken wat er allemaal gaande is. Heel veel dus. Wat natuurlijk goed is om te weten is dat er veel familieleden,vrienden en kinderen (oa die van ons!) die aan je denken en je missen.
Geniet van je leven daar, dat van ons gaat hier ook gewoon door! De onze wel wat minder spectaculair dan dat van jou maar zo richting oplevering van ons nieuwe huis wordt het best wer spannend!! Dikke zoen van je overburen en oppas kinderen. Liefs Ralph, Berthe, Jennifer, Julia en Benjamin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
