vier dagen in Beijing
Door: HannahinBeijing
Blijf op de hoogte en volg Hannah
12 Oktober 2011 | China, Beijing
De dagen gaan hier ontzettend snel, en als ik eenmaal thuis ben, ben ik uitgeput van alle indrukken en inspanningen, maar nu ik inmiddels steeds meer gewend raak aan het leven hier, dan toch eindelijk het verslag van mijn eerste dagen in Beijing.
Het is allemaal echt begonnen, ik ga weer naar school. Ik volg lessen, maak aantekeningen (inmiddels al 21 pagina's) en als ik thuiskom doe ik mijn huiswerk.
Mijn leraar, in het Mandarijn laoshi, Jerry, een 25-jarige Chinees die ons nu de basis leert van het pinyin-systeem (een systeem waarin de Chinese taal is omgezet in het ons bekende alfabet). Ons bestaat uit ik en Nicolet, een Amsterdamse jonge vrouw. Sinds de eerste les, afgelopen maandag, kunnen we het goed met elkaar vinden en verkennen we na de lessen samen Beijing.
Zo zijn we maandagmiddag na onze eerste lesochtend met de metro naar het Tiananmenplein gegaan, waar we (ik voor de tweede keer) toch wel een beetje overweldigd werden door het enorme plein en het besef dat we nu toch echt in China waren. We worden hier wel behoorlijk nagestaard en ik ben ook al een paar keer gevraagd of er een foto met me mocht worden gemaakt.
Dinsdagochtend moest ik voor het eerst alleen naar school, met de metro. Het metro-systeem zit hier trouwens hartstikke makkelijk in elkaar, en kost ook bijna niks ( 2 yuan, ongeveer 20 eurocent, per keer en dan kun je zo lang onder de grond blijven en heen en weer reizen als je wilt). Het enige wat even wennen was, is de drukte (al heb ik nog geen duwers gezien), en het is even dringen om erin of eruit te komen, maar al na één dag duw ik net zo hard mee en kan ik net zo goed voordringen als alle Chinezen.
Dinsdag vond ik het wel moeilijk om de school te vinden, want toen ik uit het juiste metrostation kwam had ik geen idee welke kant ik op moest, het is allemaal zó groot en alles lijkt op elkaar, maar gelukkig kon ik het nadat ik een aantal mensen had aangesproken en het adres in karakters had laten zien wel vinden.
's Middags zijn Nicolet en ik wezen lunchen bij een shopping center (een van de velen) en daarna naar een overdekte markt (met 8 verdiepingen!), vooral populair bij Chinese 'youngsters' geweest. Veel gezien, niks gekocht. Ondanks dat we al wel wat zinnetjes hebben geleerd die te gebruiken zijn bij winkelen en onderhandelen, zijn we nog wat onzeker over de uitspraak, als je ook maar iets verkeerd uitspreekt, zeg je al gauw iets compleet anders, nog even oefenen dus.
Vandaag hadden we onze derde les en begonnen we met een gesprek over de verschillen tussen China en westerse landen zoals Nederland. We hebben het ook even over de éénkindpolitiek gehad, en dat het voor de gemiddelde Chinees moeilijk is om rond te komen met een salaris van nog geen 500 euro per maand. In de drie lessen hebben we al ontzettend veel geleerd,zo kunnen we o.a. al behoorlijk tellen, elkaar vragen hoe het gaat, en onszelf voorstellen. Nicolet en ik zijn een van de weinige studenten op Easyou op dit moment, er zijn nog drie andere studenten, maar die zitten op een hoger niveau. Morgen begint een nieuwe jongen, vertelde Julia me tijdens het eten, maar die blijft ook maar twee weken, dus ik zal vaak alleen les hebben.
Ik eet trouwens echt Chinees en elke dag weer iets anders. De moeder van Julia maakt elke dag het ontbijt en avondeten. Veel rijst en noodles, maar ook veel groente, vlees en vis. Ik probeer alles, en het meeste vind ik ook erg lekker. Het enige wat echt niet beviel was een keihard gekookt ganzenei dat ik dinsdag bij het onbijt kreeg. Dat wat over bleef kwam 's avonds weer op tafel, en de rest vond ik de volgende ochtend tussen mijn noodles. Nicolet is dinsdag avond blijven eten en morgen komt ze ook weer. Ook de lunch is over het algemeen Chinees, Jerry heeft ons bijvoorbeeld vandaag meegenomen en geholpen met het kopen van verse dumplings. Vrijdag gaan we op zoek naar Pekingeend.
Ik voel me hier steeds meer op m'n gemak, en het gaat steeds makkelijker. Ik ben hier pas 4 dagen, maar het lijkt al veel en veel langer. Af en toe mis ik Amsterdam, papa mama en elisabeth wel, maar met skype en de meegebrachte cadeautjes (ik eet nu sweethearts, en ik slaap op een kussensloop met de gezichten van Hannah en Josephine) gaat het beter. De stad is vies en schoon, lelijk en mooi, ik vind het geweldig. Nog 260 dagen Beijing!
Het is allemaal echt begonnen, ik ga weer naar school. Ik volg lessen, maak aantekeningen (inmiddels al 21 pagina's) en als ik thuiskom doe ik mijn huiswerk.
Mijn leraar, in het Mandarijn laoshi, Jerry, een 25-jarige Chinees die ons nu de basis leert van het pinyin-systeem (een systeem waarin de Chinese taal is omgezet in het ons bekende alfabet). Ons bestaat uit ik en Nicolet, een Amsterdamse jonge vrouw. Sinds de eerste les, afgelopen maandag, kunnen we het goed met elkaar vinden en verkennen we na de lessen samen Beijing.
Zo zijn we maandagmiddag na onze eerste lesochtend met de metro naar het Tiananmenplein gegaan, waar we (ik voor de tweede keer) toch wel een beetje overweldigd werden door het enorme plein en het besef dat we nu toch echt in China waren. We worden hier wel behoorlijk nagestaard en ik ben ook al een paar keer gevraagd of er een foto met me mocht worden gemaakt.
Dinsdagochtend moest ik voor het eerst alleen naar school, met de metro. Het metro-systeem zit hier trouwens hartstikke makkelijk in elkaar, en kost ook bijna niks ( 2 yuan, ongeveer 20 eurocent, per keer en dan kun je zo lang onder de grond blijven en heen en weer reizen als je wilt). Het enige wat even wennen was, is de drukte (al heb ik nog geen duwers gezien), en het is even dringen om erin of eruit te komen, maar al na één dag duw ik net zo hard mee en kan ik net zo goed voordringen als alle Chinezen.
Dinsdag vond ik het wel moeilijk om de school te vinden, want toen ik uit het juiste metrostation kwam had ik geen idee welke kant ik op moest, het is allemaal zó groot en alles lijkt op elkaar, maar gelukkig kon ik het nadat ik een aantal mensen had aangesproken en het adres in karakters had laten zien wel vinden.
's Middags zijn Nicolet en ik wezen lunchen bij een shopping center (een van de velen) en daarna naar een overdekte markt (met 8 verdiepingen!), vooral populair bij Chinese 'youngsters' geweest. Veel gezien, niks gekocht. Ondanks dat we al wel wat zinnetjes hebben geleerd die te gebruiken zijn bij winkelen en onderhandelen, zijn we nog wat onzeker over de uitspraak, als je ook maar iets verkeerd uitspreekt, zeg je al gauw iets compleet anders, nog even oefenen dus.
Vandaag hadden we onze derde les en begonnen we met een gesprek over de verschillen tussen China en westerse landen zoals Nederland. We hebben het ook even over de éénkindpolitiek gehad, en dat het voor de gemiddelde Chinees moeilijk is om rond te komen met een salaris van nog geen 500 euro per maand. In de drie lessen hebben we al ontzettend veel geleerd,zo kunnen we o.a. al behoorlijk tellen, elkaar vragen hoe het gaat, en onszelf voorstellen. Nicolet en ik zijn een van de weinige studenten op Easyou op dit moment, er zijn nog drie andere studenten, maar die zitten op een hoger niveau. Morgen begint een nieuwe jongen, vertelde Julia me tijdens het eten, maar die blijft ook maar twee weken, dus ik zal vaak alleen les hebben.
Ik eet trouwens echt Chinees en elke dag weer iets anders. De moeder van Julia maakt elke dag het ontbijt en avondeten. Veel rijst en noodles, maar ook veel groente, vlees en vis. Ik probeer alles, en het meeste vind ik ook erg lekker. Het enige wat echt niet beviel was een keihard gekookt ganzenei dat ik dinsdag bij het onbijt kreeg. Dat wat over bleef kwam 's avonds weer op tafel, en de rest vond ik de volgende ochtend tussen mijn noodles. Nicolet is dinsdag avond blijven eten en morgen komt ze ook weer. Ook de lunch is over het algemeen Chinees, Jerry heeft ons bijvoorbeeld vandaag meegenomen en geholpen met het kopen van verse dumplings. Vrijdag gaan we op zoek naar Pekingeend.
Ik voel me hier steeds meer op m'n gemak, en het gaat steeds makkelijker. Ik ben hier pas 4 dagen, maar het lijkt al veel en veel langer. Af en toe mis ik Amsterdam, papa mama en elisabeth wel, maar met skype en de meegebrachte cadeautjes (ik eet nu sweethearts, en ik slaap op een kussensloop met de gezichten van Hannah en Josephine) gaat het beter. De stad is vies en schoon, lelijk en mooi, ik vind het geweldig. Nog 260 dagen Beijing!
-
12 Oktober 2011 - 14:53
Frank:
Dag lieverd, je klinkt goed! ik hoorde dat je gistermiddag met Elisabeth en maandagmiddag met Mamma geskypt hebt. Tja mamma en ik waren allebei vroeg naar huis gegaan maandag. stoer hoor dat je alles eet. Eten speelt geloof ik wel een belangrijke rol in de Chinese praktijk (net als slapen, kun je ook al staand slapen als een Chinees :)) Bij een ganzenei kan ik me helemaal niets voorstellen maar ik begreep dat Nicolet het ook niet te hachelen vond. Heb je al een meerdaagse metrokaart gekocht? Heb je al foto's gemaakt? misschien is het een ideeetje om een paar fotootjes op deze site te plaatsen. Trouwens goed he dat je je al zo op je gemak voelt! En omdat je zoveel verschillende indrukken achter elkaar op doet lijkt het al snel of je er al weken bent. Nou dat lijkt het hier ook hoor, ik bedoel dat je al lang wegbent: ik denk steeds aan je en mis je zo erg dat het hier nu al een paar dagen miezert buiten. Ja dat hoort er allemaal bij. Komende vrijdag ben ik vrij en als je tijd hebt zie ik je dan misschine even op skype. Zie maar wat je plannen zijn want je moet er niet speciaal voor thuis blijven zitten. Geniet er van lieverd! en tot gauw weer. XXX -
12 Oktober 2011 - 15:16
Hannah Oudman:
Hoi peppie, dankjewel, ik mis jou ook! Vrijdag moet wel even lukken, en anders het weekend. Ik was net bezig met de foto's, maar de meeste credits gaan naar Nicolet, want ik vergeet vaak foto's te maken en het overgrote deel is van haar hand. Tot gauw, xxx -
12 Oktober 2011 - 20:35
Jan En Marianne:
Lieve Hannah.
Wat fantastisch dat je zo snel gewend bent en ja, het eten is
er heerlijk he!
We zien het plein ook weer helemaal voor ons, nu weer even
naar de verboden stad en stort je dan maar weer in het gewone
chinese leven.
Geniet ervan.
Liefs JaMa. -
12 Oktober 2011 - 20:46
Jeroen:
Aaaah. Stiekem ben ik best wel jaloers op je! Klinkt allemaal heel avontuurlijk en leuk. (: Nu begin ik weer te twijfelen of ik misschien niet tóch naar Azië moet gaan. Ziet er namelijk wel erg goed uit op de foto's. Ben wel benieuwd hoe chinees je terugkomt.
-
12 Oktober 2011 - 21:50
Ralph En Berthe:
He Hannah, wat een leuk verhaal!! je klinkt al echt ingeburgerd!! Heel veel plezier daar enne, wij missen je ook!!
-
13 Oktober 2011 - 14:58
Tessa:
Pas maar op Han, straks wordt je nog een echte Chinees! Hahaha. Hele leuke verhalen, ben jaloers, ik zit maar in het o-zo-gewone-Amsterdam.
Dat spreken in het Chinees gaat dan wel heel snel, dat je na vier dagen al een mini-gesprekje kan voeren! Zelfs na zes jaar Frans gaat dat mij nog moeilijk af, hihi ;)
Ben trots op je Hannie, en ik denk dat jij daar nog heeeel veeel gaat meemaken!
Geniet ze!
kusjes. -
13 Oktober 2011 - 15:25
Bas:
Hallo Hannah,
Ik heb je verhalen over je 1e indrukken in Beijing gelezen. Leuk! Het is nauwelijks te geloven dat je daar bent en niet hier.
Zouden ze in China dat grapje kennen over die drie (ganzen-)eieren? Dat je vraagt of je in ruil voor 10 euro drie (ganzen-)eieren op hun voorhoofd mag stukslaan? En dan na twee (ganzen-)eieren stoppen, he?! Maar nu even zonder flauwekul van mijn kant; ik wens je nogmaals een prettig verblijf in Beijing. En ik zal zo nu en dan even lezen hoe het met je gaat.
Hartelijke groet, Bas, vader van Tessa (zekerheidshalve zet ik het er maar bij). -
13 Oktober 2011 - 22:50
Muus:
Hey Hann,
Wauw, wat klinkt het spannend en leuk allemaal! Ik word er zelf vrolijk van, haha.
Knap dat je toch al een en ander kunt zeggen, ben benieuwd hoe het klinkt.
Las in je vorige bericht dat facebook niet werkt daar, vind ik jammer.
Hoe dan ook; nogmaals veel plezier gewenst. Ik blijf je 'stukjes' lezen :).
Liefs, Muus -
14 Oktober 2011 - 12:09
Adriënne Tas:
Hoi Hannah, mama heeft mij deze link doorgestuurd en met veel interesse lees ik je verhalen! Wauw, wat een levenservaring en indrukken doe je op. En je kan het heel goed beschrijven allemaal. Fijn dat je een vriendin hebt gevonden daar om je ervaringen meer te delen! Groetjes en ik blijf je volgen hoor. -
14 Oktober 2011 - 14:38
Oma L:
Nihao
Ik doe mijn bestVolgende keer meer.
Ik was heel blij met je laatste verslag Het klinkt zo lekker positief.
Zo te horen geniet je met volle teugen en dat moet echt zo blijven
Zal niet moeilijk zijn Je maakt zoveel meeGaat het goed op school?
Lijkt me vreselijk moeilijk
Ik ga Zondag een paar dagen naarAmsterdam.Elisabeth heeft Herfstvakantie........
Hoopdan even met je te skypen.Heel veel liefs en dikke kus van OmaL -
14 Oktober 2011 - 17:07
Hans Herma En Uma:
Hi Hannah, Gisteren met Ellen naar het koor gefietst die me al je chinese verhalen heeft verteld (ze mist je maar een beetje hoor:))!...) Wat een gezellige verslagen schrijf je Hannah. Het is al lekker weer en het weekend ook! tot gauw -
14 Oktober 2011 - 21:07
Hannah:
fijn dat het je allemaal zo goed af gaat daar! ben benieuwd naar meer verhalen, dus blijven posten! & we moeten een x skypen, hoe laat moet ik dan een x klaarzitten rond nederlandse tijd?
xxxx -
15 Oktober 2011 - 09:08
Mathilde:
Lieve Hannah,
Wat fijn om te horen dat het zo goed met je gaat en wat schrijf je leuk.Roos heeft ook al zitten lezen, we blijven je volgen.(iedereen volgens mij, want Annette en Joan en oma Rijsemus en Margreet hoorde ik er ook al heel enthousiast over vertellen)
Liefs mathilde -
16 Oktober 2011 - 15:08
Ronald En Christel:
Ongelooflijk stoere nicht!
We hebben je eerste reisverslag gelezen en vinden het schitterend zoals je nu al bezig bent.
Gelukkig hoef je niet alleen de wereld daar te verkennen.
Delen van ervaringen die je daar op doet is toch wel prettiger als je iemand hebt waar je makkelijker mee communiceert. Maar je zult vast nog wel vaker tegen Nederlanders aan lopen in zo'n grote stad. Wie weet kun je straks nog reisleidster en tolk spelen.
Over het eten heb je niet te klagen, misschien moet je een weegschaal kopen, haha.
Voorlopig heb je je ritme al een beetje gevonden en das best wel vlug.
Volop genieten en tot een volgende keer,
X uit Ede
-
16 Oktober 2011 - 20:20
Fam Langedijk-gerrit:
Hey Hannah,
Net je vader gesproken en het gaat goed met je hoorden we. We hebben de foto's even bekeken en je reisverslagen gelezen. Zo krijgen we een goed idee van wat je aan het doen bent. Spannend allemaal en fijn dat je eerst even bij Julia bent ondergebracht. We zullen regelmatig op je website kijken en je blijven volgen. Veel plezier en nogmaals voorzichtig. Maar dat zit wel goed volgens mij. XX jacqueline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
